skądś.

"You cut me like a double edge sword
now I've split in the middle tell me which side do you pick?"

Po raz kolejny przekonuję się, że przemieszczanie się z punktu A do 

punktu B i z powrotem to czynność, którą niekoniecznie można nazwać podróżowaniem. To zwyczajne przemieszczanie się w określonym z góry celu. Kierowca traktuje busa jak wnętrze swojej 4-osobowej pandy i o wiele za głośno puszcza z charczących i dławiących się głośników, popularną stację radiową. Niektóre serwowane tam hity lata przełykam ze sporą trudnością, ale ostatecznym ciosem stają się pogawędki prowadzących program i wiadomości w kółko powtarzane z okazji wybicia pełnej godziny. Jakby ktoś uderzał cegłówką w głowę, zamykasz oczy i zalewa cię nieprzebrana ilość mokrych,lepkich informacji, których wcale nie chcesz słyszeć i które wydają się być zupełnie bez sensu niczym prezentacje super-hiper-nowoczesnych i jakże niezbędnych produktów z telezakupów mango. 

Nagle, z tego zamyślenia wyrywa mnie wiadomość od ciebie. Jakbyś 

dokładnie wiedział, że jesteś ostatnią osobą, której teraz właśnie potrzebuję. Dziwne uczucie, nerwowe przełknięcie śliny i niespodziewany ból w dole brzucha jak gdyby ktoś odgryzał mi właśnie część ciała. Dla pewności obejmuję brzuch dłonią żeby sprawdzić czy nie znajdę tam jednak krwawiącej dziury. Nie ma dziury. Wmawiam sobie, że ciebie też. Że jedyne co teraz istnieje to autobus z obrazkami za oknem i moimi plecami wbitymi w siedzenie. Nie odpowiadam. Obracam się tylko za siebie żeby sprawdzić czy czasem nie schowałeś się na ostatnim siedzeniu i nie zaśmiejesz mi się w twarz, że jesteś tu już od początku drogi. Skądś przecież musisz wiedzieć, że cię nie potrzebuję.

_ _ _

/top, skirt- wholesalebuying.com/ shoes- ccc/ bag- deezee.pl/ jacket- @/



  INSTAGRAM: persona_and_me 

/lace bra- wholesalebuyig.com/