Schopenhauer miał rację.

"Don't you turn your back on me 

take a look at where you wanna be 

Don't be scared of what you see 

the only thing that's killing you is me"

Siedzimy przy stole, pijemy herbatę. Przynajmniej ja, bo Ty akurat wolisz kawę. Wszystko jest w porządku, za oknem jesień dzieje się jak co roku, a nawet spokojniej. Słońce przebija nieśmiało przez mleczne firanki, krótko i przerywanie spomiędzy czarnych gałęzi. Kładzie się promieniami na środek stołu, pomiędzy nami. 

Z kubków ucieka ciepła para, wspomnienie po wrzątku. Wszystko jest w porządku, nie ma tu wojny, krzesła są dość wygodne, powietrze lekkie, przestrzeń jakby cicha. 

Tylko kiedy już wychodzisz, kiedy próg przekraczasz, akurat mi się przypomina...Co jeśli Schopenhauer miał rację? Co jeśli z natury jesteśmy źli, nieuczciwi, próżni i gadatliwi? I zatrzymujesz się
 w bezruchu za tym progiem, trzymając klamkę żeby zamknąć za sobą drzwi. Myślałam, że to ja Cię zatrzymam, a nie martwy, zgorzkniały, 

rozczochrany pesymista z odwróconym uśmiechem. Zawsze wydawało mi się,że to co się ma wydarzyć nie może być z góry ustalone i w nosie miałam zasadę, że to białe pionki mają pierwszy ruch. 

A tu, nagle, skrzypiącymi drzwiami, fatalizm urywa mi głowę.

---

/jacket- sh/ cap-sh, thierschmidt/ pants- bershka/shoes- merg.pl/ blouse- FronRowShop/